زیست فناوری (بیوتکنولوژی)  به معنی به کارگیری عملی موجودات زنده و یا اجزای آنها برای تولید فرآورده‌ها و یا ایجاد تکنولوژی (فن‌آوری) است. کاربردهای سنتی بیوتکنولوژی شامل اصلاح نباتات و دام، تهیه نان، ماست و پنیر بوده است .اکنون با پیدایش فناوری DNA نوترکیب، دستکاری ژن‌ها و انتقال ژن از یک موجود زنده به دیگری یا به عبارت دیگر مهندسی ژنتیک، ظرفیت بهره‎گیری از این فناوری به گونه فزاینده‌ای افزایش یافته است. محصولات تراریخته گوناگون پرمحصول و مقاوم کشاورزی، به ‎کارگیری تکنیک‌های نوین زیست‌فناوری در افزایش تولید شیر و گوشت دام، تامین سلامت و بهداشت از طریق تولید داروهای نوترکیب و واکسن‎ها، دستیابی به روش‌های تشخیص سریع بیماریها ودرمان آنها، حفظ محیط زیست وحذف مؤثر آلاینده‌های محیطی با استفاده از میکروارگانیسم‌های پالایشگر آلودگی ، استفاده از فنون نگهداری ذخایر ژنتیکی کشور، تولید محصولات با صرف هزینه و انرژی کمتر در صنعت، از جمله کاربردهای زیست‌فناوری است.

در سال نوآوری و شکوفایی، با موافقت شورای گسترش آموزش عالی در تاریخ 9 /6/87 پژوهشکده زیست فناوری در دانشگاه شهرکرد فعالیت خود را آغاز نموده است. راه اندازی این پژوهشکده، در پناه ایزد منان و با همکاری پژوهشگران، می تواند در رفع تنگناهای علمی ،اجتماعی ، اقتصادی  و نیازهای پژوهشی استان و کشورموثر واقع شود و به خودکفایی و  کسب اقتدار ملی و بین المللی برای ایران عزیز منجر گردد.