در پست‌های فشار قوی، بریکرها قادرند تا عمل قطع و وصل فیدرهای ورودی و خروجی و برقراری ارتباط بین قسمت‌های مختلف را تحت هر شرایط الکتریکی انجام دهند. اما به منظور ایجاد ایمنی در بهره‌برداری از سیستم و انجام تعمیرات تجهیزات و قطع فیزیکی یک قسمت از قسمت‌های دیگر سیستم، از کلیدهای دیگری به نام دیسکانکت استفاده می شود.

عمل قطع و وصل کلیدهای دیسکانکت تنها در شرایط زیر امکان پذیر خواهد بود:

الف) جریان عبوری از کلید تقریباً برابر صفر باشد.

ب) با عملکرد دیسکانکت، اختلاف ولتاژ دو طرف آن تغییری نکند این موضوع به آن معنی است که یک مسیر موازی با دیسکانکت برای برقراری جریان وجود داشته باشد.

دیسکانکت ها وظیفه ی قطع جریان اصلی مدار را ندارند. لذا دیسکانکت‌ها نیازی به محفظه‌ی جرقه ندارند و بالطبع کنتاکت‌های دیسکانکت، قابل رؤیت بوده و عملکرد قطع و وصل آنها نیز قابل مشاهده می‌باشد همچنین با توجه به خصوصیات دیسکانکت، نیازی به سرعت بسیار زیاد در عملکرد قطع و وصل آن وجود ندارد و معمولاً عملکرد دیسکانکت در زمان طولانی و در حدود ۱۰ تا ۲۰ ثانیه طول می‌کشد.

لازم به ذکر است با توجه به خصوصیات عملکرد دیسکانکت و بریکر باید شرایطی در ترتیب عملکرد کلیدهای مدار به وجود آورد تا قطع و وصل جریان توسط دیسکانکت صورت نگیرد و این وظیفه بر عهده‌ی بریکر باشد. لازمه‌ی این کار، ایجاد مدارهای کنترل کننده در مکانیزم‌های عملکرد کلیدهای بریکر و دیسکانکت می‌باشد که اصطلاحاً به این مدارهای کنترلی، سیستم‌های اینترلاک می‌گویند.

توضیحات دیگری در رابطه با دیسکانکت‌ها را می توانید در تابلوی 13 مشاهده نمایید.

​